Danny George

Met een brede lach vertelt Danny over zijn vijf kinderen, zijn familie in de Dominicaanse Republiek, en zijn favoriete salsamuziek. Als zijn familie gelukkig is, is hij tevreden. Maar, zo zegt hij; ‘Honderd procent gelukkig kun je niet zijn’.

Naam: Danny George
Leeftijd: 41 jaar
Beroep: magazijnmedewerker, maar nu even werkloos
Hoelang in Noord: in totaal tien jaar

„In het huis waar we nu wonen zitten we zo’n zeven jaar. Dat is echt mijn thuis geworden nu. We hebben super goed contact met de buren en een goede sfeer in de straat. Het is dat mijn vrouw Yocasta en ik in verwachting zijn van een kleintje, anders zouden we hier altijd willen blijven wonen. Maar het wordt dan wel heel erg krap.”

Outfit 1: Dansen op de salsa

Outfit 1: Dansen op de salsa

Outfit 1: Dansen op de salsa

„Ik heb twee kasten vol kleding. Dit bloesje hangt er al twee jaar in, met het kaartje er nog aan. Het is er gewoon nog niet van gekomen om ‘m aan te trekken. Als er iets te vieren is, moet je netjes gekleed vind ik. Deze outfit zou ik dus aan doen naar een salsafeestje bijvoorbeeld. Lekker dansen!”

„Deze muziek doet mij echt denken aan het strand, de zon. Hij zingt over hele herkenbare dingen; de straat, een vrouw, dat soort dingen. Deze artiest, Héctor Lavoe, is echt mijn inspiratie in de muziek. Als muzikant was hij geweldig, maar als persoon had hij het zwaar. Hij was heel depressief en had drugsproblemen, hij is zelfs een keer van de negende verdieping van een hotel in Puerto Rico gesprongen. Hij heeft dat toen overleefd, maar later is hij alsnog overleden aan aids.”

„Een mens kan het zwaar hebben door wat er in het leven gebeurt. Honderd procent gelukkig kun je dus niet zijn, denk ik. Zo heeft mijn moeder borstkanker gehad. Ze is inmiddels gezond, maar ik blijf bang dat het terugkomt. Ik heb mij zo’n zorgen gemaakt toen ze ziek was, ik wil gewoon niet dat haar dat weer overkomt. Ze woont nu nog in de Dominicaanse Republiek, maar zodra mijn broer een eigen huis heeft hier in Tilburg komt ze gelijk deze kant op. Dan zijn we weer bij elkaar.”

Outfit 2: Met vrienden in de weekendzon

Outfit 2: Met vrienden in de weekendzon

Outfit 2: Met vrienden in de weekendzon

„In de winter draag ik vooral donkere kleuren, maar in de zomer haal ik dit soort kleding uit de kast. Dan draag ik wat lichtere, frissere kleuren. Babyblauw vind ik bijvoorbeeld heel mooi. Dat is precies mijn stijl: netjes, maar ook simpel en casual. Ik vind het bijvoorbeeld ook belangrijk dat mijn haar netjes zit. Een tijdje terug had ik mijn haar in een afro, en er zijn dan altijd mensen die vragen of ze mijn haar mogen aanraken. Maar het is heel normaal haar, hoor! Twee keer per maand laat ik mijn haar vlechten door mijn vrouw. Dat vind ik toch verzorgder staan.”

,,Mijn vrouw en ik zijn twee jaar geleden getrouwd. Mijn trouwring is zilver en die van haar is roségoud met vijf steentjes. Normaal zou ik ook voor een gouden kiezen, maar bij mij gaan anderen voor. Als zij gelukkig zijn, is het goed voor mij. Tegelijkertijd vind ik het dus verschrikkelijk als het niet goed met haar gaat.

Op 19 november 2017 hebben we ons ongeboren kindje verloren. Yocasta was 31 weken zwanger, en tijdens de echo konden ze geen hartslag meer vinden. Pas de dag daarna konden we in het ziekenhuis terecht voor de bevalling. ’s Nachts lagen we huilend in bed, wetende dat de baby in haar buik was overleden. Sindsdien gaan we elke negentiende van de maand naar het grafje.”

Outfit 3: Even naar de supermarkt

Outfit 3: Even naar de supermarkt

Outfit 3: Even naar de supermarkt

„Het is een trainingspak van Chelsea, mijn broer is groot fan van de voetbalclub. Ik trek dit pak eigenlijk alleen aan als het een beetje fris is buiten, en ik even naar de supermarkt moet. Maar ik kan ook zeker sportief bezig zijn, hoor! Als ik op een honkbalveld sta vergeet ik alles, écht alles. Mijn vader was professioneel honkballer, en ik speel ook al sinds ik klein was. Mijn kinderen leren het nu ook, en ik geef zelf ook les aan de kleintjes.”

„Mijn vader was vroeger veel van huis om te spelen, maar als hij op vrijdag zijn salaris had gekregen werden wij verwend. We kregen cake en snoep, en hij zorgde er altijd voor dat we schone kleding hadden. Volgens mijn moeder was hij een goede vader voor ons, maar een slechte man voor haar. Aangezien hij veel van huis was, moest zij veel alleen doen. Dat probeer ik nu bij mijn eigen gezin te voorkomen.”

„Ik denk dat ik een goede vader ben. Daar ben ik trots op, want de kinderen zijn onze toekomst. Dat zie ik niet alleen in mijn eigen kinderen, maar ook als ik de jeugd zie als ik op straat loop. Daar loopt misschien ook een burgemeester of een kunstenaar tussen. Het zou niet uit moeten maken waar je opgroeit; in ieder mens zit potentie.”

DETAIL Danny.jpg

De oorbellen van Danny

In beide oren glinsteren mooie steentjes. „Toen ik 13 jaar was heeft mijn stiefvader in mijn linkeroor een oorbel geprikt. Wel met toestemming van mijn moeder, hoor. Pas later, toen ik 16 of 17 jaar was, heb ik zelf op de Antillen ook mijn rechteroor ook een oorbel gegeven.”

Anderen gaan bij mij voor
— Danny George

Beeldig is een project van Ines van den Adel en Sophie Kerkhof als onderdeel van Second Skin